فشار خون

فشار خون بالا يا پرفشاري خون (به انگليسي: Hypertension) كه گاهي به آن پرفشاري شرياني گفته مي‌شود، يك بيماري مزمن است كه در آن فشار خون در شريان‌ها بالا مي‌رود. به دنبال اين افزايش فشار، قلب بايد براي حفظ گردش خون در رگ‌هاي خوني شديدتر از حالت طبيعي فعاليت كند. فشار خون شامل دو مقياس سيستولي و دياستولي است كه وابسته به انقباض (سيستول) يا شل شدن (دياستول) ماهيچه قلب بين ضربان‌ها مي‌باشند. در حالت استراحت، فشار خون طبيعيِ سيستولي (يا حداكثر فشار خون) بين ۱۰۰ تا ۱۴۰ ميلي‌متر جيوه و فشار خون طبيعي دياستولي (يا حداقل فشار خون) بين ۶۰ تا ۹۰ ميلي‌متر جيوه است. در صورتي كه فشار خون بطور مزمن برابر يا بيش از ۱۴۰ بر روي ۹۰ ميلي‌متر جيوه باشد، فرد از فشار خون بالا رنج مي‌برد. نزديك به ۵۰ درصد از مبتلايان به فشار خون از بيماري خود مطلع نيستند و بسياري از بيماران به صورت تصادفي از فشار خون خود با خبر مي‌شوند. درصد زيادي از بيماران مبتلا به فشار خون، بيماري خود را كنترل نمي‌كنند.[۱]

پرفشاري خون در يكي از دو گروه پرفشاري اوليه يا پرفشاري ثانويه قرار مي‌گيرد. حدود ۹۰ تا ۹۵ درصد از موارد از نوع پرفشاري اوليه هستند و اين بدان معناست كه هيچ دليل پزشكي مشخصي براي آن وجود ندارد.[۲] ۵ تا ۱۰ درصد ديگر از نوع پرفشاري ثانويه هستند كه شرايط تأثير گذار بر كليه‌ها، شريان‌ها، قلب يا دستگاه غده درون‌ريز باعث ايجاد آن مي‌شوند.